Η Μαλβίνα Παναγιωτίδη είναι εικαστικός και αρχιτέκτονας. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (Δίπλωμα αρχιτέκτονα μηχανικού, 2012) και εικαστικές τέχνες στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Art in Context» στο Universität der Künste στο Βερολίνο (Master of Arts, 2016) ως Υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (2013-2015). Έχει διακριθεί με το βραβείο του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (2018) και με το Έπαθλο Σπυρόπουλου (2016).

Η καλλιτεχνική πρακτική της εστιάζει στα σημεία τομής της πολιτισμικής ιστορίας, της ανθρωπολογίας και του αποκρυφιστικού μοντερνισμού σε διαφορετικές κοινωνικοπολιτικές συνθήκες. Μέσα από τις γλυπτικές της εγκαταστάσεις διερευνά περιφρονημένα στοιχεία του σύγχρονου πολιτισμού, τους μηχανισμούς της καλλιτεχνικής έρευνας, τις μεταγραφές πολιτισμικών μεταμορφώσεων και τη λειτουργία του φαντασιακού στον αστικό χώρο.

Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε εκθέσεις που έχουν διοργανωθεί από μουσεία, ιδρύματα και χώρους τέχνης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό όπως η Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλέξανδρου Σούτσου, το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ), η Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, το Μουσείο Μπενάκη, το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ σε συνεργασία με το New Museum, ο Οργανισμός ΝΕΟΝ σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, το AnnexM - Μέγαρο Μουσικής, το State of Concept Athens, το Κτίριο Νόμπελ, το Chalet Society (Παρίσι) και το Haus der Kulturen der Welt (Βερολίνο).

Το 2024 πραγματοποίησε την ατομική της έκθεση «Όλα τα όνειρα είναι ενοχλητικά» στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ). Υπήρξε μέλος της ομάδας σχεδιασμού του μνημείου για το πρώτο κίνημα χειραφέτησης των ομοφυλόφιλων στο Βερολίνο, το οποίο εγκαινιάστηκε το 2017 στην όχθη Magnus Hirschfeld. Έχει αναλάβει επίσης τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό εικαστικών εκθέσεων.

Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας anacolutha (2022) και της καλλιτεχνικής ερευνητικής ομάδας Σαπρόφυτα (2009).