Ελένη Νικολάου

Σήμερα εκτιμάται ότι το ένα τρίτο του συνόλου των τροφίμων που παράγονται παγκοσμίως είτε χάνονται είτε σπαταλούνται. Σε μια εποχή όπου σχεδόν ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι πεινούν, αυτό είναι απαράδεκτο. Η απώλεια και απόρριψη τροφής, αντιπροσωπεύουν μια κακή χρήση της ανθρώπινης εργασίας, του νερού, της ενέργειας, της γης και άλλων φυσικών πόρων που προήλθαν από την παραγωγή της.
Τα τρόφιμα ενσαρκώνουν πολύ περισσότερα από αυτά που υπάρχουν στα πιάτα μας. Επομένως, είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε, να εκτιμούμε και να σεβόμαστε την αξία των τροφίμων.
Φτάνοντας λοιπόν σε ένα σημείο που οι άνθρωποι κατανοούν την αξία του φαγητού και την ανάγκη για ένταξή του σε ένα βιώσιμο πλαίσιο ενώ αναλαμβάνουν δράση για τον περιορισμό της σπατάλης του, διαφορετικές καθημερινές ιστορίες και εμπειρίες μπορούν να προκύψουν για εκείνους. Ποιές είναι αυτές οι εμπειρίες που μπορούν να προκύψουν στην πόλη με εφαλτήριο τον προβληματισμό απέναντι σε μία από τις μεγαλύτερες σύγχρονες προκλήσεις, που δεν είναι άλλο από το χαμένο φαγητό;