Από την κλίμακα της πόλης μεταφερόμαστε στην κλίμακα του εσωτερικού χώρου η/και του αντικειμένου. Το περιβάλλον της πόλης αποτελεί το έναυσμα και τον αποδέκτη της σχεδιαστικής πράξης. Τα ερεθίσματα για τον σχεδιασμό προέρχονται από την εγγενή τάση της πόλης να παράγει τεράστιο, μη διαχειρίσιμο όγκο απορριμμάτων, και την ανάγκη της επανάχρησης/επανένταξης τους στην μικροκλίμακα της ζωής της πόλης.

Ο σύγχρονος προβληματισμός γύρω από το δομημένο χώρο, οδηγούν τον αρχιτέκτονα να αποκτήσει πλήρη συνείδηση του αντίκτυπου που έχουν τα υλικά που προδιαγράφει πάνω στο περιβάλλον. Η νέα συνθήκη αναδιατυπώνει την διεπαφή του χρήστη με την υλικότητα, και κατά συνέπεια παράγει νεα περιβάλλοντα. Μεσα από έρευνα πεδίου οι φοιτητές θα αντιληφθούν την διαθεσιμότητα των υλικών και μεθόδων μεταβολισμού των διαθέσιμων υλικοτήτων. Σε δεύτερη φάση θα διατυπώσουν προτάσεις για την δημιουργία χωρικών ποιοτήτων που προκύπτουν από τις νέες υλικότητες με παρεμβάσεις μικρής κλίμακας σε αστικούς χώρους η χώρους τουριστικής δραστηριοτητας (εσωτερικούς η εξωτερικούς). Στόχος του εργαστηρίου είναι η διεύρενηση του πρωτεύοντα ρόλου που παίζει η δυνατότητα παραγωγής νέων υλικοτήτων στον σχεδιασμό του άμεσου περιβάλλοντος μας, και η κατανόηση των παραγόντων που επηρεάζουν τις αποφάσεις του αρχιτέκτονα στο επίπεδο της υλικότητας της διεπαφής με τον χρήστη. Οι προτάσεις των φοιτητών θα διερευνηθούν σε πολλαπλές κλίμακες και στόχο θα έχουν να αναδείξουν τον τρόπο με τον οποίο αποφάσεις σε μικρής κλίμακας αντικείμενα η/και επιφάνειες μπορούν να επηρεάσουν την εμπειρία του χρήστη μεταμορφώντας ευρύτερα περιβάλλοντα.